Hier staan de (foto)bijdragen van de leden van Deftig tot Heftig
Ronald van Broeckhuysen 1971
Oh, Oh Den Haag met Harry Klorckestein op den puch
Eline Lagerwaard op KK-Scheveningen
De burgemeester van Woerden gaat bij ons voorop.
Op m'n 16e (we praten over 1977) begon ik te brommen op de Batavette van mijn oudste zus, totdat ik bij de plaatselijke rijwielhandel in de showroom een prachtige bromfiets zag staan, heel anders dat die buikschuivers waar mijn leeftijdgenoten mee reden (vooral Yamaha FS 1's). Het was een zilvergrijze Tomos 4L, die ik MOEST hebben, dus na flink sparen gekocht (ik meen toendertijd voor f 1275,-). Keurig 40 liep hij, maar na een week na wat vijlwerk aan de poorten, een kortere "bocht" en een 14 tands voor reed ie een acceptabele 60-65. Het waren 3 fijne brom-jaren, totdat de 4l de schuur inging (half uit elkaar vanwege een defecte koppeling), en vanwege het behaalde rijbewijs in de vergetelheid raakte. Ik had er zelfs geen foto van... Pas 20 jaar later nadat ik met een collega over onze "brommertijd" aan de praat raakte (ik "jaag" tegenwoordig af en toe beroepshalve op opgevoerde buisconstructies met plastic, ook wel scooters genoemd...)kwam de nostalgie weer boven drijven. Wederom MOEST ik weer een 4L bezitten... De schuur van mijn vader bleek helaas leeg te zijn. Mijn ouwe trouwe 4L was jaren terug meegegeven aan het oud ijzer... Na internet en diverse advertenties afgestruind te hebben kwam ik een aardige 4L tegen in Haarlem, van een Puch fan die hem "over" had. Uit 1972, tamelijk origineel, en zelfs voorzien van het echte "Zundapp" Hella achterlicht compleet met beschermbeugel daaromheen (geen overbodige luxe gelet op de zeldzaamheid). Na een proefrit was ik en even later de brommer verkocht. Thuis in en uit elkaar gehaald (o.a. voorvork gereviseerd). Het harde frame inwendig geconserveerd met tectyl, bij Rinky Toys stickers en een origineel Denfeld zadel en vervangende achterschokbrekers gehaald, en voorspatbord en tank opnieuw laten verchromen bij Tolenaars Elektro Rotterdam (aanrader! echte vakmensen). Later nog zelfs de originele valbeugel (zoals ik vroeger ook had) op de kop getikt op een beurs te Vuren. Nieuw in de verpakking van een ouwe fietsenmaker). Mijn "nieuwe" 4L is weer helemaal top, loopt een kleine 60 ( mooi zat) en heeft alweer ruim 2000 km bij de bestaande 16000 op de teller erbij. Het blok "zweet" alleen een beetje olie, maar die pakkingen en keerringetjes komen nog wel een keer. Kortom, geen smetteloos nieuwe Tomos, maar wel 1 die heerlijk rijdt en mij dat lekkere gevoel van brommerijden van toen weer helemaal terug geeft...
Joop Schenzel in 2004
Dus je bent overtuigd, en wilt zelf ook wel aan de APN? Dan maar even een paar aankooptips. Tip 1: koop maar alvast een goeie lamp, want je moet ze (hier in Nederland) echt met een lampje zoeken. Daarna ga je voor de techniek over op wat je weet of kunt vinden over de Tomos 4L, want die is in principe technisch gelijk. Er zijn daarna nog een paar puntjes om op te letten: Is de brommer compleet? APN-specifieke onderdelen moet je maar als onvindbaar beschouwen, dus bijv. tank, spatborden, treeplank e.d. het zadel van mijn rode was bijvoorbeeld opgegeten door een grote herdershond. Vandaar een van een ouwe Benelli scooter. Deed die ook eens wat goeds….. Verder moet je de volgende punten goed controleren: de lasverbinding op foto 1, daar zit nl. de staart met zadel enz. aan het frame. Dit roest graag! De motorsteunen en hun omgeving (foto 2): idem. Allemaal priegelige koud-op-mekaar lasjes. Het achterframe (foto 3), m.n. in het spatbord. Helemaal onderin zit bijv. een rubber, en als die mottig wordt is het net een spons. De rest snap je wel… De voorvork (foto 4). Geen deuken in de geleidebussen? Istie recht? Als dat allemaal negatief uitvalt gaat je volgende vakantie naar Slovenie, want dergelijke vorken vind je hier niet. Als dat allemaal goed is kan er weinig meer misgaan, de rest valt goed te herstellen. Veel plezier met je aanwinst!!
Rene Gielen in 2003
De Puch MV 50 van Maurice van Engelshoven in 2003
Mijn Trots. Mijn eerste volledig gerestaureerde Tomos 4/5L uit 1979
Techniek boeit me, vooral oude techniek. Vanaf half jaren tachtig tot aan het jaar tweeduizend ben ik actief werkgroep lid en dik tien jaar bestuurder geweest bij de Stoomtrein Goes Borsele. Stoom fascineert me en nog steeds. Dit heeft uitgemond in het feit dat ik met een aantal mede enthousiastelingen 10 jaar geleden in het bezit gekomen ben van een heuse stoomlocomotief op ware grote uit het jaar 1910. Het gewicht bedraagt circa 30 ton. We hebben een loodsje gebouwd en deze loc hierin gestald. Er wordt momenteel, door diverse enthousiaste mensen, flink aan deze dame gesleuteld. Echter alles is groot en zwaar aan ons locje en het opknappen kost veel geld. Om het één en ander te kunnen betalen hebben we een winkeltje opgezet. We gaan met onze club naar een circa 7-tal stoomevenementen, per jaar overal in den lande, en we verkopen hier onze waar. Je vraagt je af wat heeft dit nu met oude brommers te maken. Wel nu alles! Een jaar af zeven geleden waren we in Haaksbergen. Hier heb je ook een fantastische club rijden met echt een unieke collectie historisch spoorwegmateriaal (MBS) en gebouwen. Er werden dat weekend een flink aantal stoomtreinritten georganiseerd. Met als bijzonderheid dat er langs het spoortraject een groot aantal antieke oude auto's reden maar ook... jawel, oude brommers. En wat schetste mijn verbazing het waren er wel een kleine honderd. En ook het type waar ik als 16 jarige (1968) op heb gereden van het merk Tomos. Op dat moment is het vuurtje ontstoken om ook weer zijn oude originele Tomos te willen hebben. Ik ben opgegroeid in het dorp Epe op de Veluwe en een vriendje van mij zijn vader (de Waard) was directeur bij de Tomos fabriek.Het kon dan ook niet anders dan dat je ook op een Tomos ging rijden. Toen ik zestien werd heb ik meteen mijn eerste brommer gekocht voor fl. 675,-- . Het was een nieuwe rode Tomos 2L ( dus eentje met geforceerde koeling). In de zomermaanden heb ik, diverse jaren , vakantiewerk gedaan in de Tomos fabriek. Van het geld wat ik hiermee verdiend had, ben ik met een stel maten, naar o.a.de Dordogne in Frankrijk gereden en Engeland het Eiland of Wight (Flower Power)met mijn Tomossen. Na ongeveer een jaar kon ik overnemen een praktisch nieuwe groene 4L .Het was één van de eerste van dit type. Wat een kick, vier versnellingen! Vorig jaar zag ik op internet een Tomos 4 L te koop staan in Zeeuws-Vlaanderen voor een prijs die mij redelijk leek. Ben er op afgegaan en heb haar gekocht. De verkoper was zo vriendelijk de Tomos bij mij thuis te bezorgen. Dezelfde avond lag zij al deels uit elkaar. En nog twee dagen verder helemaal. Ik besloot hem toen maar op te gaan knappen tot nieuwstaat. Dit had wel tot gevolg dat ik geen brommer meer had om op te gaan rijden, wat ik wel graag wilde . Was inmiddels lid geworden van BOLUZ en wilde mee gaan doen met de georganiseerde ritten. Dus de kriebels bleven om er een te hebben om er op te gaan rijden. Eén van de clubleden had een 4L te koop en heb deze gekocht, en waar ik nu nog, met veel plezier, op rondtour. Echter de uitvoering was nog niet gelijk aan welke ik eind jaren zestig had. Dus je blijft op internet kijken en zoeken. Ja, ja, het bromfietsvirus is hevig. En jawel hoor, in het noorden van het land, in de provincie Groningen heb ik er één kunnen kopen die voldeed aan mijn wensdroom. Maar ook de 2L moest ik hebben. Blijven speuren en na een poosje vond ik er één. Helemaal kompleet,echter geheel in onderdelen. Qua kleur en uitvoering gelijk aan welke ik had. Was deze ooit misschien die van mij? Al met al zal ik me de komende jaren s ávonds niet hoeven te vervelen. Er ligt heel wat werk te wachten. Het speuren naar de originele onderdelen etc. op internet is trouwens ook een leuke bezigheid/hobby. Bij het ophalen van de onderdelen bij de mensen thuis, waar je een koop mee hebt gesloten, geeft altijd een leuk gesprek en dan weet je zeker dat er in de garages in Nederland 's-avonds heel wat wordt afgeknutseld. En nog steeds is het vuurtje niet geblust want misschien is er ergens ook nog een 3L te koop..?
Jan Oosterveld
Koninginnedag vermoedelijk 1966
Stel dat Indonesië veel later onafhankelijk zou zijn geworden, dan was er in Den Haag ook geen Indo-Puchgroep geweest die de "Plu" heette naar de snackbaar waar ze vaak verzamelden. Dan zou er geen boekje gekomen zijn over de strijd tussen de veelal blanke "Kikkers" en de Plu in de jaren zestig en zou er op tv ook geen documentarire verschenen zijn over het ondertekenen van de vrede van Den Haag in 1997 door deze clubs. Dan zouden ze dus gewoon nog in Bandoeng gewoond kunnen hebben en zich daar nog steeds verzamelen aan de Bragaweg bij tegenwoordig café Noordzee van den Hollander Tom. Hoe zou dan hun logo geweest kunnen zijn ? Zoiets ?
Klub Puch dan Tomos Indonesia
Bandoeng
De Babypuch van ons verste (Australië) lid Keith Mertens in 2016
Ontwerp voor revolutionaire PTCN-wervingsposter door Jerry Sjardin april 2016
Het logo tot 2016 van de PTCN en daaronder het jubileumlogo
6 jaar was ik het jongste lid. Ik heb ook al 6 keer meegedaan aan Kauwe Klauwe, voor het eerst op mijn 15e (veilig met politie-escorte).
Zoals iedereeen graag doet: hierbij een jeugdfoto van mijn eerste eigen brommer die ik heb gekregen toen ik 16 jaar werd en Den Haag onveilig maakte.
Reynier van Broeckhuysen
Toen we nog jong waren: Puchclub Leiden 1965
Marja sprong 19 oktober 1970 onverwachts achterop bij René en liet ze niet meer los. Na 50 jaar zijn ze weinig veranderd, kijk maar op de foto uit 2020.
